W 1996 roku Uszguli (pod nazwą Górna Swanetia) została ona wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W porównaniu z nieco bardziej rozwiniętymi miastami, takimi jak np. Mestia, Ushguli zostało „uratowane” dzięki swojej niedostępnej lokalizacji, co pomogło zachować ponadczasowy klimat.

Uszguli położone jest na wysokości 2100 m n.p.m., u podnóża Szchary, czyli najwyższego szczytu Gruzji i trzeciego co do wysokości szczytu Kaukazu. W osadzie składającej się z czterech wsi -  Chazhashi, Zhibiani, Chvibiani i Murqmeli - mieszka około 200 osób. Funkcjonuje tutaj nawet niewielka szkoła. Obszar Uszguli i okolic przez 6 miesięcy w roku przykryty śniegiem, dlatego bardzo często droga do Mestii jest nieprzejezdna.

Miejscowość słynie z ponad 30 smukłych wież obronnych, wznoszących się nad domami - to ich największe skupisko w całej Gruzji. Wszystkie mają średniowieczny rodowód – dawniej wykorzystywane były do obserwacji okolicy i – przede wszystkim – jako schronienie dla domowników podczas zatargów i walk między rodami.

We wsi stoi kilka starych świątyń, jedną z nich jest cerkiew Lamaria (św. Marii), położona na skraju wioski, pochodząca z XI–XII w., z pięknymi freskami z XII w. Według tradycji przychodzą tu ludzie, którzy nie mogą mieć dzieci, by pomodlić się w intencji powiększenia rodziny.

Źródło: Shutterstock

Źródło: Shutterstock

Źródło: Shutterstock

Źródło: Shutterstock

Źródło: Shutterstock