Teren Helsinek jest urozmaicony - płaski nad zatoką fińską, a im dalej od morza, tym coraz bardziej pofałdowany, skalisty i zalesiony. Jednak jest dobrze przystosowany do rowerowych wycieczek. W Helsinkach jest 1200 km ścieżek rowerowych, a na rowerze można dotrzeć praktycznie do każdego miejsca w mieście.

Po latach przerwy, w 2016 roku w Helsinkach postanowiono uruchomić ponownie system rowerów miejskich. Co ciekawe, od maja do października w użytku jest 1400 rowerów, które można wypożyczyć ze 140 stacji rozlokowanych po całym mieście. Turyści mogą wypożyczyć rower w jednym z pięciu punktów zlokalizowanych w ścisłym centrum miasta i zapłacić na miejscu za dzień lub tydzień wynajmu kartą płatniczą.

Fot. Shutterstock

Rower w Helsinkach to często najszybszy środek transportu dla podróży poniżej 5 km.

Jak informuje Tarja Jaaskelainen z Regionalnego Zarządu Transportu Miasta Helsinki (HSL), zagraniczni turyści stanowią około 10-15 proc. wszystkich użytkowników rowerów miejskich.

Większość mieszkańców Helsinek jeździ na rowerze w kaskach (64 proc. rowerzystów). Jak poinformował PAP Life komisarz Heikki Kallio z helsińskiej policji, obecnie w Finlandii jest zalecenie poruszania się na rowerze w kasku, ale policja nie daje mandatów za ich brak. Zwrócił jednak uwagę, że rowerzyści powinni używać ścieżek, zgodnie z kierunkiem jazdy. „Tak jest bezpieczniej” - powiedział Kallio.

Fot. Shutterstock

Wiele tras rowerowych, którymi codziennie mieszkańcy Helsinek pokonują drogę do pracy czy szkół przebiega przez miejski las. Tak - w stolicy Finlandii w samym środku miasta jest park centralny, który bardziej przypomina stary bór niż miejski park. Zaplanowany przez architekta Bertela Junga w 1914 r. las ma 700 ha powierzchni i ciągnie się z południa na północ przez 10 km. Ścieżki rowerowe są żwirowe i dobrze utwardzone.

Północna granica lasu to rzeka Vantaa - urokliwa i rwąca, płynąca w wąwozie, z wodospadem. Brzeg rzeki jest letnim miejscem wypoczynku i treningu dla wspinaczy skalnych. Jadąc rowerem, spotkać można zające, króliki, borsuki, lisy, łasice, piżmaki czy jenoty. Przy odrobinie szczęścia natknąć się też można na jelenie.

Południowa granica lasu to dzielnica Toolo, gdzie znajduje się m.in. Stadion Olimpijski, na którym w 1952 r. zorganizowane zostały igrzyska, ze słynną wysoką na 73 m wieżą, z której można obserwować panoramę miasta, a także odkryty basen olimpijski, który jest otwarty codziennie w sezonie letnim.

Obok obiektu olimpijskiego znajduje się stadion stołecznego klubu piłkarskiego HJK Helsinki - 27-krotnego mistrza kraju. Kilkadziesiąt metrów od stadionu na ulicy Savilankatu znajduje się serwis rowerowy „Stadion pyora”, którego witryna urządzona w stylu retro, z elementami i częściami rowerowymi sprzed kilkudziesięciu lat, na pewno zainteresuje miłośników dwóch kółek. W języku fińskim „pyora” znaczy koło, ale potocznie mówi się też tak na rower.

Właściciel serwisu Jan Krister Rapo, który sam codziennie przemieszcza się po Helsinkach na starym szwedzkim rowerze, mówi, że czasem zagraniczni turyści czy studenci, którzy przyjechali do Helsinek na dłużej, przychodzą i pytają o używane rowery w dobrym stanie. „Szczególna moda jest na rowery retro” - powiedział Rapo.

Według ostatnio opublikowanego Indeksu Kopenhaskiego (The Copenhagenize Index) Helsinki plasują się na 18. miejscu najlepiej zorganizowanych miast świata pod względem udogodnień dla rowerzystów. To jednocześnie najbardziej wysunięte na północ miasto z pierwszej 20 przyjaznych dla rowerów miast świata.

Z Helsinek rowerem dotrzeć też można do sąsiedniego Espoo, gdzie jest park narodowy Nuuksio. Oprócz szlaków pieszych poprowadzonych wokół jezior i stawów są też trasy dla rowerów górskich.